یه چیزی که ما ایرانیا دوس نداریم هیچوقت قبول کنیم این هست که گاهی وقتا ممکنه اشتباه کنیم
اشتباه کردن رو چیز بدی میدونیم، تقریبا هممون هم کم و بیش این خصوصیت رو داریم، نمیشه انکار کرد
اصلا دلمون نمیخواد کسی پیش خودش فکر کنه که ما ممکنه اشتباه کنیم ، یعنی یه جورایی اشتباه کردن رو نقص میدونیم ، اینقدر هم روی این موضوع حساس هستیم
که سریع در برابرش واکنش نشون میدیم و قبل از اینکه رومون قضاوت بشه ، طرف مقابل رو قضاوت میکنیم، و تمام اشاره ها رو به سمت طرف مقابل برمیگردونیم
حالا من نمیدونم علت این همه حساسیت کمبود اعتماد به نفسه! یا خود بزرگ بینی و غرور بیش از حد؟ یا اینکه کلا دوس داریم با هرچیزی که مخالف نظرمون هست برخورد کنیم، اونم برخورد قاطع !!!!
ولی چیزی که مشخصه اینه که آدما وقتی یک خصوصیت رو توی وجود خودشون دارن و از داشتنش هم مطمئن هستن دیگه هیچوقت از اینکه قضاوت بشن و یا اینکه دیگران فکر کنن اون خصوصیت رو ندارن، نمیترسن
